Αυτή είναι η συνέχεια που παίρνει τα θεμέλια που έθεσε το στούντιο Ready at Dawn το 2017. Για να πάτε με τόλμη εκεί που κανένα παιχνίδι δεν έχει πάει στο παρελθόν στην επικράτεια VR. Ενώ χρησιμοποιείτε τις καλύτερες ιδιότητες της τεχνολογίας VR σε μια προσομοίωση αστροναύτη, αυτή η κονσόλα απλά δεν μπορεί να αναπαραχθεί. Το Lone Echo II δεν χρησιμοποιεί μόνο αυτό το ήδη εξαιρετικό επίπεδο για εξερεύνηση του διαστήματος. Αλλά απομακρύνει τους πειραματιζόμενους τροχούς για να επικεντρωθεί σε μια περιπέτεια που καθοδηγείται από την ιστορία με περισσότερη δράση αυτή τη φορά.
Οι προγραμματιστές στο Ready at Dawn δεν ξέρουν να κάνουν παιχνίδια AAA σε διαφορετικές κονσόλες. Από τη μείωση του μεγέθους του God of War για το PSP, μέχρι την ώθηση του PS4 στα απόλυτα όριά του με το The Order: 1886, το Ready at Dawn χρησιμοποίησε αυτή την ευελιξία προς όφελός του με το Lone Echo και το Lone Echo II. Τόσο πολύ που κάθε χειρονομία VR είναι φυσική και προσθέτει την πιο κοντινή αίσθηση στο να βρίσκεσαι στο διάστημα. Αυτό συμβαίνει επειδή το Lone Echo II παίζει καλύτερα, αν όχι το ίδιο με τα χειριστήρια μηδενικής βαρύτητας του πρώτου παιχνιδιού.
Το Lone Echo II μοιάζει με τον καθοριστικό προσομοιωτή διαστήματος της VR, χάρη στην αστρονομική λεπτομέρεια του Ready at Dawn για τη φυσική. Εργαλεία, τρόφιμα και αντικείμενα επιπλέουν στον αέρα. Οι παίκτες μπορούν να πετάξουν αντικείμενα σε εσωτερικούς χώρους και να τα παρακολουθήσουν να αναπηδούν. Οι προγραμματιστές έχουν κάνει σημαντικές προσπάθειες για να επαναλάβουν τις Τρίτες για τον Chris Hadfield. Οι παίκτες χρησιμοποιούν αυτή τη βαρύτητα προς όφελός τους με τη βοήθεια των ψεύτικων σωμάτων τους.
Στο διάστημα, οι παίκτες παρασύρονται σε διαδρόμους και εσωτερικά περιβάλλοντα χωρίς να χρησιμοποιούν τα πόδια τους. Φυσικά, οι παίκτες θα «κολυμπούσαν» σπρώχνοντας από οποιαδήποτε επιφάνεια. Είναι ένας απίστευτα ομαλός τρόπος να μετακινηθείτε στους διαστημικούς σταθμούς του Lone Echo II χωρίς μεγάλη κίνηση. Οι παίκτες είναι επίσης εξοπλισμένοι με προωθητήρες για επιτάχυνση και προωθητές χειρός για προσαρμογή της τροχιάς. Τα εξωτερικά τμήματα είναι απίστευτα ανοιχτά, δίνοντάς μου αυτή την τεράστια ελευθερία των τελικών συνόρων.
Είναι ένα Android ECHO-1 που έχει προγραμματιστεί να πετάει στο διάστημα, να αντέχει την ακτινοβολία και να διορθώνει διαστημικά σκάφη με ενσωματωμένα εργαλεία. Αυτό δίνει στους παίκτες έναν δημιουργικό τρόπο να αναπαράγουν μετά θάνατον και να εξερευνήσουν εχθρικά περιβάλλοντα. Κυρίως, οι παίκτες συμπληρώνουν απλά παζλ γύρω από το σταθμό. Αυτά παρουσιάζονται ως αποστολές ιστορίας διάσπαρτες στο διαστημικό σύμπλεγμα του Lone Echo II.
Μετά από ένα γεμάτο δράση πρώτο ημίχρονο, οι παίκτες απελευθερώνονται σε εξωτερικούς χώρους. Εδώ, το Lone Echo II βγάζει μια σελίδα από παιχνίδια ανοιχτού κόσμου. Διαφορετικές περιοχές περιέχουν επίπεδα που μπορούν να νικηθούν με οποιαδήποτε σειρά. Στην πορεία, μια σειρά από δευτερεύουσες αναζητήσεις συμβάλλουν στον εμπλουτισμό της πλοκής και προσφέρουν μια πληρέστερη εικόνα αυτού του μυστηρίου.
Το Ready at Dawn δεν εκμεταλλεύεται πλήρως τα gadget του Jack. Αντίθετα, το παιχνίδι παρουσιάζει μια λίστα εργασιών συντήρησης που πρέπει να συμπληρώσουν οι παίκτες. Ακόμη και για ένα βιντεοπαιχνίδι VR, ο προσομοιωτής διαστήματος αρχίζει να φαίνεται σαν μια πραγματική δουλειά. Αλλά δεν θα απορρίψω την εμβάπτιση και την αυθεντικότητα του Lone Echo II για αυτό. Το παιχνίδι πέφτει σε παλιές συνήθειες βασιζόμενος πάρα πολύ στα παλαιότερα gadget. Τόσο ο κόφτης λέιζερ όσο και ο σαρωτής εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται για το άνοιγμα των θυρών και την ενεργοποίηση πραγμάτων. Αλλά τα νεότερα, συμπεριλαμβανομένης της λαβής τηλεκίνησης και της ηλεκτρικής αναισθητοποίησης, προορίζονται για λίγες στιγμές.
Αυτό το sequel εξακολουθεί να διαπρέπει στην εξάπλωση της παγκόσμιας οικοδόμησής του με το gameplay. Κυρίως πατώντας διακόπτες για επανενεργοποίηση των διαφόρων συστημάτων του σταθμού ή να ξεκλειδώσετε μια νέα πτέρυγα για να προωθήσετε την ιστορία. Σάρωση αρχείων καταγραφής ήχου για ενδείξεις εξέλιξης. Το Lone Echo II συνεχίζει να βασίζεται σε ένα μυστήριο σχετικά με το τι συνέβη σε έναν σταθμό – με καλό ρυθμό. Οι παίκτες σιγά-σιγά λύνουν και ξεκλειδώνουν τον δρόμο τους προς τα ψήγματα ιστορίας που αποδίδουν.
“Το Lone Echo II συνεχίζει να βασίζεται σε ένα μυστήριο σχετικά με το τι συνέβη σε έναν σταθμό – με καλό ρυθμό.”
Με μια σκληρή προειδοποίηση: Το Lone Echo II ξεκινά ακριβώς από εκεί που σταμάτησε το πρωτότυπο. Συνιστώ ανεπιφύλακτα στους παίκτες να δοκιμάσουν το αρχικό παιχνίδι του 2017 πριν μπουν σε αυτό το σίκουελ εκτός κόσμου. Το Ready at Dawn με σεβασμό παραμένει αφοσιωμένο στην πλοκή του πρώτου παιχνιδιού και χρησιμοποιεί άλυτες ερωτήσεις ως νέες λεπτομέρειες. Αυτό λειτουργεί ως μια ικανοποιητική συνέχεια αφού το Lone Echo κράτησε τους παίκτες στο σκοτάδι με ένα cliffhanger.
Το πιο σημαντικό, το Lone Echo II χρησιμοποιεί με συνέπεια κάθε χαρακτήρα από τον πρώτο για κάτι νέο. Ο ανθρώπινος σύντροφος του Τζακ, η καπετάνιος Ολίβια Ρόουντς διευθύνει μια επιχείρηση εξόρυξης στο διάστημα γύρω από την ατμόσφαιρα του Κρόνου. Είναι σε καλύτερη κατάσταση για να αντιμετωπίσουν το άγνωστο μαζί. Το Ready at Dawn χτίζει αριστοτεχνικά τη σχέση του Jack και της Olivia με την πραγματική συντροφικότητα ενάντια σε ένα άδειο σύμπαν.
Αλλά αυτός ο κατακλυσμός που αλλάζει το παιχνίδι συμβαίνει στο πρώτο Lone Echo. Μετατρέποντας τον διαστημικό τους σταθμό Kronos II σε μια απομονωμένη παγίδα θανάτου. Τόσο ο Τζακ όσο και η Ολίβια παλεύουν να επιδιορθώσουν το πλοίο ενώ μαθαίνουν περισσότερα για μια ανωμαλία του ταξιδιού στο χρόνο. Φυσικά, το Lone Echo II βλέπει τους μοναδικούς επιζώντες του στην άλλη πλευρά αυτής της σκουληκότρυπας. Και σε έναν αναζωογονητικά νέο σταθμό για εξερεύνηση.
Υπάρχει μια φυσική χημεία μεταξύ του Jack και της Olivia, που παίζονται αντίστοιχα από τους Troy Baker και Alice Coulthard. Χρησιμεύουν επίσης ως οι μόνοι δύο βασικοί χαρακτήρες της σειράς, προσθέτοντας μια μεγαλύτερη αίσθηση ευημερίας ενάντια σε όλες τις πιθανότητες. Μοιραζόμουν την ίδια ένταση με τον Τζακ όταν η Ολίβια βρισκόταν σε κίνδυνο. Ή αντιστρόφως. Είναι δυνατό να βλέπεις τις διαφορές μεταξύ των προτεραιοτήτων της Olivia για τον Jack. Σε σύγκριση με τη δυνατότητα χρήσης του Jack ως Android που απορροφά την ακτινοβολία.
“Το Lone Echo II μπορεί να γίνει ελαφρώς τίτλος τρόμου επιβίωσης σε μερικές στιγμές.”
Το Lone Echo II μπορεί να γίνει ελαφρώς τίτλος τρόμου επιβίωσης σε μερικές στιγμές. Ξεκινώντας με τα Ticks, οι μόνοι εχθροί του παιχνιδιού. Αυτά τα πλάσματα που μοιάζουν με αμοιβάδες τρέφονται με ενέργεια, κάνοντάς τα εφιάλτη για το Android σώμα σας. Ακριβώς κάτω από τους Headcrabs από το Half-Life: Alyx, είναι μακράν οι πιο ανατριχιαστικοί. Λίγα πράγματα μπορούν να γίνουν όταν κολλάνε πάνω σου, καθιστώντας τις ομάδες έναν πραγματικό κίνδυνο στη θέα. Φυσικά, οι παίκτες πρέπει να βασίζονται στο να ρίχνουν μπαταρίες για να τους εκτρέψουν ή να χρησιμοποιούν ηλεκτρικούς γερανούς για να τις μαζεύουν σε μια γωνία. Το παιχνίδι διαπρέπει στο να χρησιμοποιεί αυτά τα εξωγήινα όντα για να απορρίψει λίγο τη διαστημική προσομοίωση του Lone Echo II.
Το πιο σημαντικό, το Ready at Dawn χρησιμοποιεί μερικές σπάνιες στιγμές για να βγάλει τον παίκτη από το σώμα του Jack. Χωρίς spoilers, το Lone Echo II γυρίζει το διακόπτη για επίλυση γρίφων με βαθμολογία PG. Αυτές οι σεκάνς είναι βαριές, ιδιαίτερα στην κορύφωση, όταν οι παίκτες έρχονται αντιμέτωποι με λίγη βία. Αλλά το παιχνίδι κάνει τρομερή δουλειά στην εφαρμογή κάποιας δύναμης για να σταματήσει τις απειλές Tick. Ακόμα κι αν το τέλος μπορεί να είναι ένας σκεπτικός στοχαστής.
Όπως και με το πρώτο Lone Echo, η συνέχειά του δεν έχει δυνατότητα αναπαραγωγής. Δεν υπάρχουν αρκετά για να φέρουν τους παίκτες πίσω μετά από μια βομβιστική ιστορία. Σε μια κορυφαία τιμή, οι παίκτες αξίζουν πολύ καλύτερα με διαφορετικούς τρόπους για να ξαναζήσουν το παιχνίδι. Ειδικά αφού το Lone Echo II δεν έχει Chapter Select για να απολαύσετε αυτές τις αγαπημένες στιγμές. Ή μια λειτουργία επιβίωσης ενάντια στα Ticks. Το παιχνίδι έχει κάτι για όλους. Αλλά αυτή η ποικιλία δεν προσφέρεται στον ελεύθερο χρόνο ενός παίκτη, καθώς είναι όλα κλειδωμένα σε αυτήν τη λειτουργία μιας ιστορίας.
Οφείλω πολλά από αυτά τα εύσημα στην Oculus, η οποία δημοσίευσε το Lone Echo II ως το τελευταίο αποκλειστικό παιχνίδι για ακουστικά PC VR. Χρειάζεστε μια εξέδρα παιχνιδιών μεσαίου έως υψηλού επιπέδου για τα καλύτερα γραφικά VR μέχρι σήμερα. Το Ready at Dawn κάνει κάθε κόλπο του βιβλίου για να προσφέρει φωτισμό ιχνηλάτησης σχεδόν ακτίνων. Βαθιές σκιές για την προσομοίωση αυτού του υπαρξιακού κενού χώρου. Ακόμη και από απόσταση, οι υφές στον Κρόνο και στα κούφια πλοία είναι τραγανές. Είναι τρομακτικό να σκεφτόμαστε τη μαγεία Ready at Dawn που επινοήθηκε για τα γραφικά του Lone Echo II. Αλλά οι παίκτες με ρυθμίσεις έτοιμου Rift επωφελούνται από τη σκληρή δουλειά του στούντιο μετά από καθυστέρηση.
Το Lone Echo II σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής για το αρχικό περιεχόμενο της Oculus για παιχνίδια PC VR. Οι Ready at Dawn καταφέρνουν να αποσπάσουν χαλαρά άκρα από την επιτυχία τους το 2017, αλλά το κάνουν με προσεκτική εκτέλεση για μια συνέχεια γεμάτη δράση. Οι παίκτες καταφέρνουν να οδηγήσουν διαφορετικά κύματα ειδών σε ένα έπος επιστημονικής φαντασίας. Το Lone Echo II εξακολουθεί να στέκεται από μόνο του ως μια άξια προσθήκη στη βιβλιοθήκη του Rift. Εάν έχετε την ιπποδύναμη VR και ένα καλώδιο Link, αυτό δεν είναι ένα διάστημα εννέα προς πέντε που θέλετε να χάσετε.
