Μπορείτε να κρίνετε τον Gorn στο ατελείωτο μονοπάτι της καταστροφής που έχει ήδη προκαλέσει. Αυτός ο απίστευτα αιματηρός προσομοιωτής μονομάχων έχει διεκδικήσει πολλά φώτα, οθόνες, χειριστήρια και πιθανώς ένα ή δύο δάχτυλα. Έχω υποστεί μερικές μέρες οδυνηρά μελανιασμένους αντίχειρες και σίγουρα δεν θα πάρω την κατάθεση πίσω στο διαμέρισμά μου σύντομα.
Βλέπετε, ο Γκορν είναι συχνά τόσο άσεμνα διασκεδαστικός που είστε διατεθειμένοι να διακινδυνεύσετε τη ζωή, τα μέλη και την επίγεια ιδιοκτησία μόνο και μόνο για να ικανοποιήσετε τη δίψα σας για εικονικό αίμα. Ο υπνωτικός του συνδυασμός γελοίας λαστιχένιας μάχης, σωματικότητας και εκτενώς ανόητης (και άβολα απελευθερωτικής) βίας σας τολμά να αγνοήσετε τα θνητά σας όρια.
Όσο και να προσπαθήσουν, οι παράμετροι ασφαλείας των ακουστικών σας αγνοούνται γρήγορα καθώς εισέρχεστε σε μια τρελή επίθεση σφαγής σε μάχες στην αρένα με κακοτράχαλους κακοποιούς. Παλεύετε μέσα από μια χούφτα επίπεδα στα οποία φουσκωμένοι κακοί χτυπούν όπλα με όλη τη χάρη ενός ψαριού έξω από το νερό. Είναι το ισοδύναμο VR των τροφών για κανόνια, εκεί για να χτυπηθούν και να χτυπηθούν με σκληρούς και διασκεδαστικούς τρόπους χρησιμοποιώντας ένα τεράστιο οπλοστάσιο με όπλα. Και αυτή είναι η καρδιά του Gorn, εκτεθειμένη και εξακολουθεί να χτυπά στην άκρη της λεπίδας σας.
Είναι ένα παιχνίδι βίαιου πειραματισμού, ανακαλύπτοντας ποια νέα στριμμένα μέσα τιμωρίας μπορείτε να ξεχωρίσετε με κάθε όπλο που περνάει. Δεν είναι όλα μια αποτελεσματική μηχανή δολοφονίας, αλλά, το πιο σημαντικό, είναι ως επί το πλείστων πολύ διασκεδαστικά στη χρήση. Ένα ξίφος με διπλή λεπίδα σάς επιτρέπει να πραγματοποιήσετε τα όνειρά σας του Darth Maul, ενώ ένα ζευγάρι νύχια τοποθετημένα σε γάντια δημιουργούν το πιο κατάλληλα αιματηρό παιχνίδι Wolverine VR μέχρι τώρα. Το παιχνίδι σας κρατά ανυπόμονους να δείτε ποιο εργαλείο καταστροφής θα πάρετε στη συνέχεια, ακόμα κι αν υπάρχει μια ντροπιαστική ποσότητα ικανοποίησης χρησιμοποιώντας απλώς τις γροθιές σας ή το τραγανό χτύπημα ενός βράχου.
Το Gorn είναι ένα παιχνίδι που βασίζεται στη φυσική και η μάχη του αντικατοπτρίζει αυτό. Τα ξίφη, τα δόρατα και τα τσεκούρια δεν είναι άκαμπτα όπως τα αντίστοιχα του πραγματικού κόσμου, αλλά αντίθετα στρίβουν και λυγίζουν σαν να ήταν κατασκευασμένα από καουτσούκ. Μια βαριοπούλα με δύο χέρια θα πέφτει από τη μια πλευρά στην άλλη καθώς τη χειρίζεστε, για παράδειγμα. Μπορεί να μην έχει τον αντίκτυπο σύνθλιψης που θα περιμένατε, αλλά καλύπτει τακτικά αυτό το κενό μεταξύ δύναμης και ανάδρασης στο VR. Μέχρι να έχουμε αληθινά απτικά, οι παραχωρήσεις του Gorn του δίνουν μεγαλύτερο βάρος και αυθεντικότητα από πολλά άλλα συστήματα μάχης.
Το σημαντικότερο είναι ότι μετατρέπει κάθε μάχη σε χώρο διασκέδασης της φυσικής. Το Gorn προσφέρει μια φαινομενικά ατελείωτη προσφορά από ξεκαρδιστικά φρικιαστικές δολοφονίες και χαρούμενα ατυχήματα. Είτε ρίχνεις ένα μαχαίρι στο πηγούνι ενός εχθρού και τον βλέπεις να πετάει σε ένα λάκκο με αιχμές είτε λαχανιάζει με διασκεδαστική αηδία καθώς τα μάτια αφαιρούνται από τις κόγχες τους, είναι αδύνατο να απευαισθητοποιηθείς από τον Γκορν. Αναπόφευκτα, είναι γεμάτο με σφάλματα, αλλά είναι σχεδόν πάντα μέρος της διασκέδασης.
Η κάπως παράκαμψη του ηθικού ναρκοπεδίου είναι η εγγενής ανοησία του παιχνιδιού. Το Gorn δεν είναι ένα παιχνίδι για τους απαίσιους. Μπορείτε να κόψετε τα χέρια, να κόψετε κεφάλια από τον κορμό, να χτυπήσετε τους εχθρούς τόσο δυνατά που να σκάσουν, να τους σφηνώσετε σε ακίδες και να αφαιρέσετε την καρδιά τους (να συνεχίσω;). Σε μια στιγμή νοσηρής περιέργειας, ανακάλυψα ότι μπορείς ακόμη και να κυλήσεις τα ξεκολλημένα μάτια στο πάτωμα σπρώχνοντάς τα με ένα σπαθί. Είναι, ειλικρινά, αηδιαστικό, αλλά οι κωμικά ανοιχτόχρωμες φιγούρες των μονόψυχων εχθρών σας του δίνουν ένα πλεονέκτημα. Επίσης, δεν αντιδρούν πραγματικά σε καμία από τις φρικαλεότητες που τους προκαλείτε. Είναι τόσο σαδιστικό καρτούν το πρωί του Σαββάτου όσο και ένας προσομοιωτής δολοφονίας. Θα μπορούσατε να υποστηρίξετε ότι είναι ανεύθυνο, αλλά νομίζω ότι, σε αυτή την περίπτωση, αυτό θα το έπαιρνε λίγο πολύ στα σοβαρά.
Αν μη τι άλλο, κινδυνεύει αντί να είναι πολύ επιφανειακό, αλλά υπάρχει μέθοδος για την τρέλα εδώ. Ο Γκορν δεν είναι χαζός. Είναι, για αρχή, εντελώς εξαντλητικό. Ο βασικός μηχανικός κίνησης του παιχνιδιού, που σε κάνει να αρπάζεις τον κόσμο και να τον τραβάς με τα χέρια σου, δικαίως σε κάνει να εργάζεσαι για τον φόνο σου. Εάν χτυπηθείτε έστω και μια φορά, θα πρέπει να σκοτώσετε γρήγορα έναν άλλο εχθρό ή θα υποκύψετε στις πληγές σας. Αυτό δίνει στη μάχη μια ευπρόσδεκτη αίσθηση κινδύνου και, είτε το πιστεύετε είτε όχι, στρατηγική. Η εκτεταμένη διάσπαση του παιχνιδιού γίνεται στην πραγματικότητα εργαλείο. Ο ενοχλητικός τοξότης σου πυροβολεί; Κόψε ένα χέρι και θα είναι άχρηστος. Να σε κυνηγάει ένας ξιφομάχος; Πάρτε ένα πόδι μακριά και μπορείτε να εστιάσετε σε άλλες απειλές πριν επιστρέψετε για να τον τελειώσετε. Από ορισμένες απόψεις, είναι ένα μάλλον στριμμένο παιχνίδι σκακιού.
Το Gorn είναι το προϊόν δύο ετών ακούραστης ανάπτυξης Early Access. Αυτό που ξεκίνησε ως μια γελαστή ανοησία έχει σταδιακά εξελιχθεί σε μια πολύ πιο εκλεπτυσμένη και εκτεταμένη ανοησία. Είναι ένα κουτί παιχνιδιών γεμάτο με αιχμηρά αθύρματα και ατελείωτες φιγούρες δράσης για να τα χρησιμοποιήσετε, που υποστηρίζεται από ένα σύστημα μάχης που κάμπτει την πραγματικότητα για να αποφύγει την αδεξιότητα. Σε τελική ανάλυση, μπορεί να είναι απλώς ένα φημισμένο τεχνολογικό demo για VR combat, αλλά είναι ένα που θα προκαλέσει αρκετά γέλια και αναθυμιάσεις που θα είστε διατεθειμένοι να διακινδυνεύσετε σωματικές βλάβες παίζοντας το. Καλώς ή κακώς, αυτό είναι ένα ισχυρό παράδειγμα εμβάπτισης.
